Yagmurlarımın Sularındaki Yansız Yansıman

Opening Tomorrow Night - Jeremy Mann

Yağmur sonrası bir şehrin, 

soğuk ve griye çalmış ıslak sokaklarındaki su birikintilerinin içinde seni, yansımanı aradım

Pek çok parıltı buldum o kararmış göletlerin içindeki yalnızlığımda

Kiminin sahibi sokak lambaları, kiminin ki ise yoldan geçen bir adamın sigarasını yakmaya çalıştığı kibritin ışığıydı

Sanırım sularda ışıldayan bir de ayın bulanık beyaz rengi vardı

Bunca hengâmenin içinde bir tek sen yoktun her yağmur tanesiyle dalgalanan yarınlarda

Girdiğim kara tünellerime ışığım olmasını umduğum aydınlığın, belki de düşmemişti üzerime

Belki de sadece yansız sevdamın renkleri vardı o çamurlu sularda

Daha önce hiç bu kadar korkmamıştım gecelerinde kaybolduğumun şehrinin sokaklarında

Sırılsıklam olmama rağmen, ıslanmaktan sakınaraktan kaçmaya başladım

Başımı soktuğum evim bile yabancıydı artık, sanki beni istemiyor hep dışında bırakıyordu içindeyken

Öyle ki üzerimden şu yağmurları bile kesememişti

Uyumaya karar verdim; belki güzel bir iki düş görme umuduyla bu geceyi de atlatmak istedim

Sana trenle geldiğim, kalbimi kaybettiğim o günden sonraları yaptığım gibi

Soğuk çarşafların içinde büzüştüm, ısınmaya çalıştım, ama olmadı;

Bedenim değil içimde benim de bilmediğim bir yerlerim üşüyordu

O treni düşündüm sonrada, oturduğum kompartımandaki o çocukların simaları geldi aklıma

Biraz ürkek ve uykulu ama umutlu o bakışları sana yordum, bir an için keşke bana öyle bakabilseydin

Ortaokul yıllarında evden ayrı okumanın hüznü ve hasretiyle evlerine gidiyorlardı birkaç gün içinde olsa tatillerini yapmaya

Bende sana geliyordum ama şimdi sana dair beslenen özlemin içimde birer yağmur bulutu olacağını kim bilirdi o zaman

Daha sonrada senin öğrenci evindeki ilk gecem aklıma geldi

Pembe hırkanın içinde kaybolmuş gülen yüzünde yüzmüştüm saniyeler içinde, sen hiçbir şey fark etmemiştin

Soğuk geçen gecenin içinde battaniyelerine sarılıp seni bulmuştum desenlerinin içinde, sen hiç bilmemiştin

Ertesi günün sabahı ise benim için hiç olmamıştı; sadece senin gününü yaşamak için kalktım yatağımdan

Artık başka yarınlarda başka geceleri görmek diğerleri gibi bu sabahı da unutulmuş geçmişimde eritmek istemiyordum

Çünkü hak etmiyordu aklımın raflarında yitirilmeyi, içinde her saniye seni yaşayan birkaç günlük dünüm

Zamanın adaleti işte yine saniyesi saniyesine hayatımdan çalıyor ve bana sormuyordu, hiç sormamıştı zaten

Oysa neler vermeye razıydım birlikte hazırladığımız akşamüstü kahvaltısının dakikalarını satın almaya

Şimdi itiraf ediyorum arkadaşlarına giderkenki bindiğimiz otobüsü ben bozmuştum

Yine dönüş trenimizin rötar yapmasındaki tek suçluda benim ama nasıl yaptığımı sorma söyleyemem

Sadece biraz zamanından çaldım, senin dakikalarından kendime bir saat yaptım ama pilini koymayı unuttum

Evime döndüğümün de yürüdüğüm yollardaki ayak izlerinde seninkileri aradım

İçtiğim kahvede senin suyunu, yediğim yemekte senin tuzunu aradım, yoktu

Olsun görmezsin hayatın bütün renklerini, birazda sen bularsın berrak suları yaşamın; dedim kendime 

Olmadı,

Yapamadım,

O trenle uğurlamadan önce yine görmem lazımdı seni

Söylemem lazımdı bendeki bu bir iki günlük geçmişini

Buluştuğumuz yağmurlu günün ilk anlarında girdin içimdeki sana açtığım dünyaya

Unuttuğum geçmişimden kırıntılar buldun belki de kalbimde

Ben alıştım sen mi alışamayacaktın tüm bu yıkıntılar şehrine, bilemezsin ki sende bir şehir yıktın gidişinle

İşte öyle bir günün ardından yağmurlar hiç durmadı benim için

Donuyorum çıplak ruhuma çarpan yağmur damlalarıyla

Ama yine de soğuk çarşafların arasında bilinmez bir sabaha uykuya dalıyorum

Eski defterlerden denemeler

Alp Özgirgin